🐞کفشدورک‌های عاشق🐞

جایی برای خودم کنار گذاشته ام
جایی برای کودکی
آن استخوان‌های لخت هفت سالگی
جایی میان سفره ی صبحانه
آن رویای مدهوش مردمکها
در قاشق کوچک چایخوری

آنجا میتوانم کفشهایم را
به کفشدوزک های عاشق بسپارم
تا اینبار رنگ قرمز
با خیال راحت پاهایم
شادمانه برقصد

جایی میان بخار شیشه
در نفس نقاشی های ذوب شده
جایی، شاید در برهنگی آفتاب
رطوبت سبز سادگی و
دستهای مادر
آن دو شاخه ی تشنه ی زندگی

#مستانه_دادگر
#کفشدوزکم🙂🐞