ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه توست
عِرض خود می بری و زحمت ما می داری
حضرت حافظ
این عرصه نیست جلوه گه روبه و گراز
شیرافکن است بادیه ی ابتلای ما
نَیّر تبریزی
دریغ ست است که ایران ویران شود
کُنام پلنگان و شیران شود
فردوسی پاکزاد