سوره الأعلی قاری رعدالکردی

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى [1]
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى [2]
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى [3]
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى [4]
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى [5]
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَى [6]
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى [7]
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى [8]
فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَى [9]
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَى [10]
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى [11]
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى [12]
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى [13]
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى [14]
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى [15]
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا [16]
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى [17]
إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى [18]
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى [19]
نام پروردگار بزرگ خویش را به پاکی یاد کن. (۱)
آن كه آفريد و درست‌اندام آفريد. (2)
و آن كه اندازه معين كرد. سپس راه نمود. (3)
و آن كه چراگاه‌ها را رويانيد، (4)
سپس خشك و سياه گردانيد. (5)
زودا كه براى تو بخوانيم، مباد كه فراموش كنى. (6)
مگر آنچه خدا بخواهد. اوست كه آشكارا و نهان را مى‌داند. (7)
و تو را به كيش آسان توفيق دهيم. (8)
اگر پند دادنت سود كند، پند ده. (9)
آن كه مى‌ترسد، پند مى‌پذيرد. (10)
و بدبخت از آن دورى مى‌گزيند: (11)
آن كه به آتش بزرگ جهنم درافتد، (12)
و در آنجا نه بميرد و نه زنده باشد. (13)
هر آينه پاكان رستگار شدند؛ (14)
آنان كه نام پروردگار خود را بر زبان آوردند و نماز گزاردند. (15)
آرى، شما زندگى اين جهان را بر مى‌گزينيد، (16)
حال آنكه آخرت بهتر و پاينده‌تر است. (17)
اين سخن در صحيفه‌هاى نخستين است: (18)
صحيفه‌هاى ابراهيم و موسى. (19)
#قران #تلاوت #رعدالکردی #الأعلی#الله