عاشقانه های شبنم

دیشب که کوه با غم من هم طراز بود
این چند بیت گریه برایت نیاز بود
دیشب دلم بهانه ی چشم تو را گرفت
دریا فقط به آتش من چاره ساز بود 
آخر چگونه وصف کنم دوری تو را
این قصه مثل موی سیاهت دراز بـود
پروانه جان نپرس چه شد قامتم مگر!
تکلیف شمع!... غیر بسوز و بساز بود؟
"در"هم شبیه چشم من انگار امید داشت
بیخود نبود تا به سحر نیمه باز بود