به ابی انت و امی یا حسین (ع)

حُبُّ الحُسِین وُسیلةُ السُّعداءِ


وضیاءَهُ قد عَمَّ بالأرجاء


سِبطٌ تَفَرَّعَ مِنهُ نَسلُ المُصطَفى


وَأضَاءَ مِسک بوجهِهِ الوَضَّاء حبُّ الحسین


فَهُوَ الکریمُ ابنُ الکریمُ وَ جَدُّهُ خَیرُ الأنام وسیِّدُ الشُّفَعاءِ



معنی :


عشق حسین راه توسل سعادتمندان است .


و فروغ تابانش سراسر عالم را فرا گرفته است .


او همان نوه ای است که نسل محمد مصطفی (ص) همه از اوست .


هر اقلیم و سرزمینی را چهره ی نورانی اش روشنی بخشیده است .


بخشنده و بخشنده زاده است و جدش سرور عالم و بزرگ پایمردان است