دلم گرفته خدایا ، گره گشایی کن
نثار ِ ظلمت ِ غمخانه روشنایی کن
قفس بهانه ی تکرارِ بی صدایی هاست
دوای درد ِ مرا لذّت ِ رهایی کن
چه عاشقانه دلم در هوای پرواز است
هوای عشق ِ تو دارم مرا هوایی کن
اگر بجرم ِ نفس در قفس گرفتارم
نفس بریده خدایا ، بیا خدایی کن
کنار ِ خیمه ی این روزهای بارانی
بغل گشوده مرا مست ِ آشنایی کن
تویی که همسفر ِ لحظه های خورشیدی
میان ِ معبد ِ عشقی مرا فدایی کن
مرور ِ مطلع ِ نوری طنین ِ احساسی
نمای چشم ِ مرا یک نفس طلایی کن