و کاش وقتی ابر غم
به گلوی کوچکت می رسد،
از یاد نبری شانه ای در کار نیست
و بهتر است بپذیری همیشه قرار است
در آغوش باد گریه کنی،
زیرا رنج تنهاست و رنجور تنهاتر...