عاشقانه های شبنم درکنارزندگیم

یلدا جشن صبر است، صبر برای تولد دوباره‌ی خورشید. آتشی که در دل این شب افروخته می‌شود، نه برای شکست سرما، که برای گرم‌کردن امید است. انار، با دانه‌های سرخش، یادآور کثرت زندگی‌ست که در دل یک پوست واحد نهفته است، همان‌گونه که انسان با تمام شکستن‌ها و پراکندگی‌هایش، هنوز وحدتی پنهان در ژرفای جان دارد. در یلدا، قصه‌ها بهانه‌اند تا حافظه‌ی جمعی بیدار بماند. پیران روایت می‌کنند و جوانان گوش می‌سپارند، گویی زمان به دایره‌ای بدل می‌شود که گذشته و آینده در آن به هم می‌رسند. فالِ حافظ، نه پیش‌گویی فردا، که مکاشفه‌ی امروز است. آینه‌ای که انسان در آن خودِ ناپیدایش را می‌بیند. یلدا یادآور این حقیقت است که معنا، اغلب در مرزها زاده می‌شود، در آستانه‌ی شب و روز، نومیدی و امید، مرگ و تولد. طولانی‌ترین شب سال به ما می‌آموزد که تاریکی نه دشمن نور، که شرطِ فهمِ آن است. اگر شب نبود، اشتیاقی به سپیده نمی‌ماند.
عاشقان یلدایتان مبارک
تشکر که همیشه همراه من هستین دوستتون دارم وارزو میکنم همیشه سربلندوموفق باشین

شبنم صداقت ❤️🌹