اونجا که شمس لنگرودی میگه

اونجا که شمس لنگرودی میگه:

دلم می‌خواهد چنان بنوشمت
که در استخوانم حل شوی،
آسمان آب شده در تنگ بلورین من،
موجی کف بر لبم که به اشتیاقِ تو
تا ساحل می‌دوم،
و لب پر زنان به بستر خود می‌روم
بی‌آنکه تو را ببینم...

🪶🫀