.
.
من در پی تو بودم
تمام سالهای عمرم را
ندیده ای مرا؟
آن درختی بودم که به آن تکیه داده بودی
بارانی بودم که اشکهایت را میبوسید
خیابانی بودم که دلتنگی هایت را
بر شانه هایش میگذاشت
سایه ای بودم که در پی ات می دوید.
من شب بودم ،
روز بودم ،
من خود تو بودم.
ندیده ای مرا؟