بشکند دستی که زد سیلی به روی فاطمه
شد از آن سیلی سیه روی نکوی فاطمه

بی حیایی بین که می‌برد او گمان، با ظلم خویش
می‌توان بازی کند با آبروی فاطمه

بی خبر از آن که زهرا هست ناموس خدا
دیده هر آبرومندی است سوی فاطمه