مادرم دوستت دارم
به اندازه ى تمامِ دانه هاى اسپندى كه از زمانى كه چشم گشودم برايم دود كردى
دود کردی،
که بلاگردان شود هرچه بلا هست از سرم
دوستت دارم،
به بزرگی همان آرزوهایی که از تمامشان گذشتی تا آرزوهایم برآورده شوند
واژه ها چگونه توصیفت کنند که این سینه از مهرت خالی شود؟
“دوستت دارم”حقیر است،
زمانی که حرفی از تو گفته میشود...
تو دستان خدایی بر روی زمین
جان میبخشی
شفا میدهی
برآورده میکنی
میبخشی و میگذری
اصلا بگذار بگویم
خدا در چشمان تو پنهان شده
‌تو را میبوسم،
بلکه حداقل یک آدم بر روی زمین گونه های خدا را بوسه زده باشد
“مادر”