میخواهم باور کنم آمدنت را

میخواهم باور کنم آمدنت را
پس چرا همینکه یادت در قلبم مینشیند
قطره های اشگ روی صورتم نمایان میشود...
نکند زبانم لال به ندیدن ونداشتن من عادت کرده ای ؟
نکندزبانم لال بود ونبودم برایت فرقی
نمیکند ؟
ولی نه غیر ممکن است از آن اقیانوس احساسی که در وجودتوست ومرا شیفته ات ساخته بعیداست نادیده بگیرد دلیرا که روزی صد بار جان داد و دوباره جان گرفت به امید در آغوشت غنودن ؛بیا ببین مرحم دردهایم ؛تمام دلخوشیم بیا ببین چگونه با یادت باز به اشک نشستم
وبیقرار بیقرار دیدارروی ماهت ...
بگمانم اینچنین میاید که این اشکها آخر داغ دیدنت را بر دلم خواهد گذاشت از بس که دوستت دارم مدام میگویم ای کاش میمردم تا تو آسوده باشی بهانه
طپیدن قلبم...

#خانبیان
-خان-بی-آن-آرام-ندارد