قبل از توسعه‌ تراش‌های مخصوص مداد، مداد با تراشیدن با چاقو تیز می‌شد.

توسعه مدادتراش‌ها از سال ۱۸۲۲ در فرانسه آغاز شد. در پایان قرن نوزدهم، به ویژه در ایالات متحده، تراش‌های مداد با مکانیسم‌های مختلف توسعه یافته و به بازار عرضه شدند. این دستگاه‌ها اغلب سنگین بودند و برای استفاده در دفاتر در نظر گرفته شده بودند.

تراش‌های مداد برقی برای ادارات حداقل از سال ۱۹۱۷ ساخته شده‌اند.

مداد تراش‌های «منشوری» که در ایالات متحده به آنها تراش‌های «دستی» یا «جیبی» نیز گفته می‌شود، هیچ قطعه متحرک جداگانه‌ای ندارند و معمولاً کوچکترین و ارزان‌ترین تراش‌های مداد رایج در بازار هستند.

تیزکن‌های استوانه‌ای که به دلیل استفاده از چرخ‌دنده‌های سیاره‌ای، تیزکن‌های سیاره‌ای نامیده می‌شوند را می‌توان روی میز یا دیوار نصب کرد و با یک میل‌لنگ دستی کار کرد.



#اختراعات #لوازم_التحریر #نوشت_افزار #مداد_تراش #مداد_تراش_دستی #مداد_تراش_سیاره_ای #تاریخچه_اختراعات #علمی #دانستنیها