نظر شما چیه ترجیح میدین خوشبخت بدنیا بیاین یا برای خوشبختی بجنگین؟

سختی‌های زندگی نباید باعث ناامیدی‌‌مون بشه. به این دلیل ساده که این سختی‌ها در واقع بخش زیادیش خارج از توان و اراده ماست. یعنی اکثرا بر اساس اشتباه و حماقت‌های ما ایجاد نشدن و به نوعی تحمیلی هستن. گله کردن از شرایط بد مثل انداختن یه سنگ کوچیک در دریای بیکران هست. هیچ کمکی به ما نمی‌کنه و فایده‌ای هم نداره. جنگیدن با شرایط خیلی وقت‌ها منجر به هرز رفتن و از دست رفتن انرژی و جوانی ما می‌شه.به شخصه این سختی‌ها رو فرصت برای رشد می‌بینم. مثل درخت‌ بامبو که بالای چهار سال زیر خاک ریشه می‌زنه و پایه‌هاش رو مستحکم‌تر می‌کنه و وقتی از خاک بیرون میاد، بیشتر از ۲۰ تا ۲۵ متر رشد می‌کنه و در مقابل طوفان و باران سیل‌آسا و بلایای طبیعت هیچ گزند و آسیبی نبینه. به این دلیل ساده که زیر خاک پایه‌هاش رو مستحکم کرده بود. باورم اینه که با توجه به چرخه‌های مالی و پولی، تورم، وضعیت اقتصاد و سیاست جهانی و غیره، هر سه تا پنج سال فرصت برای بلندشدن و رشد کردن ایجاد میشه. اگه فرصت‌های قبلی رو از دست دادیم، هم‌چنان فرصت‌های جدیدتر ایجاد میشه یا باید ایجاد کنیم. فرصت مثل برق و باد میاد می‌ره. باید آمادگیش رو کسب کنیم که به موقع و در زمان مناسب بقاپیم. 🙏🌺