در عمق پذیرش خود و واقعیتهای زندگی

در عمق پذیرش خود و واقعیت‌های زندگی؛
اینکه هیچ کس کامل نیست،
و همه ما با نقص‌ها و زخم‌های درونی همراهیم.
این ناقص بودن،
بخش جدایی‌ناپذیر وجود انسان است،
و نمی‌توان آن را انکار کرد،
یا از آن فرار کرد.
موضوع اصلی،
یادگیری همزیستی با همین نقص‌ها،
و زخم‌هاست.
نه تلاش برای حذف یا فرار از آنها.
زندگی به‌مثابه مسیری طولانی و پر پیچ‌وخم،
تصویر شده که هر کس راه خودش را دارد؛
مسیری که شاید برای بعضی‌ها هموارتر،
و برای برخی دیگر دشوارتر باشد،
اما در نهایت همه باید با شرایط خود کنار بیایند.
پذیرش خود،
با تمام ضعف‌ها و دردها،
کلید سازگاری با زندگی ست.
و بدون این پذیرش،
نمی‌توان آرامش واقعی را تجربه کرد.
یا رشد کرد.
در نهایت، هر فرد مسئول سفر زندگی خودش است؛
و باید به این سفر با تمام کاستی‌ها،
و چالش‌هایش احترام گذاشت.