گرچه دستان تو سیب از وسط خاطره چید
گرچه از خون خودم خوردیو فتحم کردی
شانه بر شاخ کشیدیو شکستم دادی
هر بلایی که دلت خواست سرم آوردی
گرچه داغم زده ای باز زنیت داری
پرچم عشق همین گوشه ی پیراهن توست
من که آبستن دنیای پر از تشویشم
خوشبحال تو که آسودگی آبستن توست