یادی کنیم از این شعر فاضل نظری

💮یادی کنیم از این شعر "فاضل نظری"
می فرمایید:
با یقین آمده بودیم و مردد رفتیم؛
به خیابان شلوغی که نباید رفتیم!

زندگی سرخی سیبی است که افتاده به خاک؛
به نظر خوب رسیدیم ولی بد رفتیم!

آخرین منزل ما کوچه ی سرگردانی است؛
در به در، در پی گم کردن مقصد رفتیم!

مرگ یک عمر به در کوفت که باید برویم؛
دیگر اصرار مکن باشد، باشد، رفتیم...!