آن درخت کهن منم

آن درخت کهن منم !
شبم از بی‌ستارگی، شب گور
در دلم پرتو ستاره‌ی دور
آذرخشم گهی نشانه گرفت...
که تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره گشت چون پر زاغ...

مرغ شبخوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند...
آهوان گم شدند در شب دشت!
آه از آن رفتگان بی برگشت....

👤 #هوشنگ_ابتهاج

امیر هوشنگ ابتهاج متخلص به سایه درگذشت 🥀

او متولد سال ۱۳۰۶ و از بزرگترین غزلسرایان شعر معاصر ایران بود.


بچها شاید باورتون نشه ولی هوشنگ ابتهاج انقدر عاشق بود که فقط پنج ماه تونست بعد پرکشیدن آلما، محبوبش طاقت بیاره:))))
آلما: ۱۸ اسفند
سایه: ۱۸ مرداد
دیدگاه ها (۰)

هیچ چیز "خاطرات" رو از "لحظات عادی" متمایز نمیکنه!فقط بعدهاس...

"بعضی چیزها را نمیتوان درمان کردفقط باید آنها را به دوش کشید...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط