هجران و شبِ وصل و غمِ تلخِ جدایی در ‌عشقِ تو دیدیم و شنیدیم و چشیدیم ... ما که جز هجر ندیدیم .....

مردی که درنگ نمی‌کرد

✨ درباره شهید سردار امیرعلی حاجی‌زاده

🎯 امیرعلی حاجی‌زاده از جایی شروع کرد که یک سلاح ساده سبک داشت و نیروی پیاده و ساده ی گردان بود. در خیلی از عمليات‌ها مثل کربلای چهار و پنج، مثل والفجر مقدماتی و والفجر هشت که غواص‌ها به فاو وحشی زدند. تک‌تیرانداز بود. روی بلندی‌ها استتار می‌کرد. تفنگش را می‌نشاند روی دوپایه و همه حواسش به رصد بود. طاقت و تحمل زیادی داشت که ساعت‌ها بی‌آنکه عقب‌جلویی بکند، از گِردی کوچک روی تفنگ، فقط نگاه می‌کرد و محاسبه. حتی نفس‌هایش را کُند و بی‌صدا بیرون می‌داد. اول آیهٔ «وَ مَا رَمَیتَ اِذ رَمَیتَ ولکنَّ اللهَ رَمَی» را از دل و زبانش می‌گذراند و بعد ماشه را می‌چکاند.

📆 توی شناسنامه این شیرمرد تهرانی نوشته: نُهِ اسفندِ چهل. سال ۵٩ سپاهی شد و تا شهادتش برای سپاه دوید. حاجی‌زاده، اولش در تیم موشکی سپاه به فرماندهی شهید طهرانی مقدم بود و از مهر ٨٨ که نیروی هوایی سپاه به نیروی هوافضا تغییر یافت، شد اولین فرمانده این هسته. تا قبل از این فرماندهی، اسمش امیر بود. امیر، عنوانِ اُمرای ارتش است. می‌گذارندش قبل از اسم و فامیل درجه‌دارهای ارتش. حاجی‌زاده مالِ سپاه بود.

✅ سیدعلی خامنه‌ای که امیرِ حاجی‌زادهٔ فرز و همه‌فن‌حریف، خودش را سربازش می‌دانست، پیشنهاد عوض کردنِ اسم را داد. مرید، همه‌چیز را سپرد دستِ مراد. امیر شد، امیرعلی...
#می‌خواهیم_شبیه_تو_باشیم

#هجران
#شادی_روح_شهدا_صلوات🌷