در مطالعات Penn Resilience Project Seligman Reivich

در مطالعات «Penn Resilience Project» (Seligman & Reivich, 2002) دیده شد:

افرادی که این سه مؤلفه رو آموزش دیدن، احتمال افسردگی و درماندگی‌شون تا ۵۰٪ کمتر شد.
چون این سه مهارت باعث می‌شن ذهن در برابر «سبک تفکر منفی» مقاوم بمونه.

این سه مورد مربوط به مدل “سه‌گانه‌ی انعطاف‌پذیری” از دیدگاه مارتین سلیگمن و کارن ریویچ هست.
این مدل در روان‌شناسی مثبت‌گرا و آموزش تاب‌آوری (resilience) استفاده می‌شه…

سه‌گانه‌ی انعطاف‌پذیری (خوش‌بینی، خودکارآمدی، دیدن چالش به‌جای تهدید) دقیقاً اونجایی به درد می‌خوره که ذهن ما در آستانه‌ی فروپاشی شناختی یا هیجانیه — یعنی وقتی فشار، شکست، یا عدم‌قطعیت زیاد می‌شه ،
وقتی اتفاق بدی می‌افته، ذهن ما به‌صورت خودکار می‌ره سمت «فاجعه‌سازی» (catastrophizing).
سه‌گانه کمک می‌کنه این چرخه رو بشکنی:
• خوش‌بینی واقع‌بینانه:
جلوی تفکر همه یا هیچ رو می‌گیره («همه‌چیز تموم شد!» تبدیل می‌شه به «این سخته، ولی قابل اصلاحه»).
• خودکارآمدی:
حس «من هیچ کاری ازم برنمیاد» رو جایگزین می‌کنه با «یه بخشی از این موقعیت دست منه».
• نگاهِ چالشی:
باعث می‌شه مغز به‌جای فعال‌کردن سیستم تهدید (آمیگدال)، سیستم رشد (کورتکس پیش‌پیشانی) رو فعال کنه.
یعنی از حالت جنگ یا گریز میری به حالت تفکر و یادگیری.

مثلاً توی رابطه‌ای که یه فاصله یا ابهام پیش میاد، این سه‌گانه باعث می‌شه:
• به‌جای ناامیدی یا تفسیر منفی، دید بازتری نسبت به طرف مقابل داشته باشی (خوش‌بینی).
• حس کنترل و اعتمادبه‌نفس خودت رو حفظ کنی (خودکارآمدی).
• موقعیت رو فرصتی برای شناخت عمیق‌تر خودت و اون فرد ببینی (چالش به‌جای تهدید).
---
ارسال از طریق @downloaderbot