دنیا و یکنواختیش چیزی نیست که آدم بتونه به تنهایی تحمل کن

دنیا و یکنواختیش چیزی نیست که آدم بتونه به تنهایی تحمل کنه
تو این دنیایی که حتی قشنگی هاشم ترسناکه نیاز به یکی داری که بتونه زندگی رو برات قابل تحمل کنه
یکی که تو آغوشت بگیره تا نترسی
یکی که سرمای دنیارو ازت دور کنه
یکی که وقتی از همه چیز خسته شدی به امید اون زندگی کنی
به امید اون بخندی
و به امید داشتن اون ادامه بدی
داشتن یکی که دیدن گریه هات واسش مرگه، قشنگه!
داشتن یکی که با دردت درد میکشه
با گریه هات گریه میکنه و با لبخندت انگار دنیا مال اونه قشنگه
این دنیا یه بهونه داره
بهونش برام اونقدر قشنگه که بخاطر اون بهانه عاشق دنیا شدم
تو بهونه همه قشنگی هایی این روزهای منی❤️❤️❤️