تو گل خاکستریمی

(تو گلِ خاکستریمی
همو عشق پیشتریمی)
کم کم  به سنگ سرد سیه می‌شود بدل
خورشید  هم اگر نچرخد بر مدار تو
چشمی به تخت و بخت ندارم مرا بس است
یک صندلی  برای  نشستن کنار تو...