مادام که نام تو را بر کاغذ می نویسم، به درختی بدل میشوی و دفتر من باغی میگردد. مادام که نام تو را مینویسم، سپیدیاش به رنگینکمانی بدل میشود فروزان با رنگهای زنده. و چون شامگاهان فرومینشیند، چراغ اتاقم را نمیافروزم تا بتوانم ستارگانی را ببینم، که از نقاط نامت، برق میزنند...!