دلبر بی نشانم خوزستانم

دلبر بی نشانم ،خوزستانم ؛🖤🖤🕯🕯

✍آ...ب......انگار از سر اتفاق نبود که اولین حروف الفبای ما، این دو حرف باشد!....آنها آغازگر کلماتی هستند که تراژدی های تلخ این سرزمین را روایت می کنند....آغازگر تمام دردهای ما: آب...آبادی...آبان...آبادان!......کلماتی که داغ می سازند و دق می دهند!....درد می شوند و دل را می درند!....غم می شوند و غصه می سازند!....رنج می شوند و رونجورمان می کنند!...نه فقط الفبا که مصائب و آلام ما با این دو حرف آغاز می شود... حالا آبان، زمان و آبادان، مکان این تراژدیست!...."کل یوم آبان، کل ارض آبادان"

دیاری با مردمانی خون‌گرم و مهمان‌نواز اکنون به عزای دردهایی نشسته که نمی‌داند برای کدامش دست بر سر بکوبد .
خوزستان به اندازه سن سرزمینمان عزادار است .
اگر آیندگان از ما بپرسند آیا خوزستان افسانه بوده ؟!چنان بغضی راه گلو را خواهد بست که فقط از چشمانمان هویداست و افسوس که خوزستان و دردهایش، افسانه نیست .واقعیتی است که اگر به خود نجنبیم ،ویرانی عظیمی برجا می‌گذارد که تبعات جانکاهش تا ابد دامن‌گیرمان خواهد بود .
درد هموطنانمان درد ماست و تا اعماق وجودمان گدازه‌های غمش را احساس می‌کنیم .

.
.

تسلیت به همه‌ی هم میهنان عزیزمان بالاخص خوزستانی‌ها و آبادانی‌ها ،این دلاوران تاریخ وطن😭🖤
.
.