به خودم گفتم : بجنب ، یکبار برای همیشه از ته دل گریه کن . بعد اشک هایت را خشک کن ، دستمالت را کنار بگذار ، هیکل بزرگ ماتم زده ات را تکانی بده و تمامش کن . به چیز دیگری فکر کن . راه بیوفت و همه چیز را از نو شروع کن .
[دوستَش داشتم از - آنا گاوالدا]