ماه ربیعالاول نسیم گوارای رحمت است که بر جان خستهی جها

ماه ربیع‌الاول، نسیم گوارای رحمت است که بر جان خسته‌ی جهان می‌وزد؛ آغازی نو در تقویم دل‌ها، هنگامی که طراوت و شکوفایی، جامه‌ی نور بر قامت شب می‌پوشاند. در این ماه، آسمان گویی لبخند می‌زند و زمین از عطر حضور پیامبر رحمت و خاندان پاکش، سرشار از برکت می‌شود.

برای مردم ایران ـ این سرزمین زیبا با کوه‌های استوار و دشت‌های دل‌انگیز، این خاک کهن با تمدنی شکوهمند و هویتی اسلامی ـ ربیع‌الاول یادآور امیدی دوباره است؛ امید به فردایی روشن، نشاطی پایدار و آرامشی که از پیوند دل‌ها با نور ایمان می‌جوشد. در این ماه، دعای خیر بر لب‌هاست که سرزمین ما در پرتو فرهنگ ایرانی ـ اسلامی‌اش، همیشه سبز و شکوفا بماند؛ مردمانش با عشق و همدلی راه بپیمایند، و شادی و آرامش، هم‌چون باران بهاری بر دل‌هایشان ببارد.

ربیع‌الاول، پیام‌آور این حقیقت است که پس از هر زمستانی، بهاری در راه است؛ پس ای ایران سرافراز، با پیشینه‌ی زرین و روحی بزرگ، این ماه را چون فصلی از سرور و شکوفایی در آغوش گیر؛ باشد که فرداهایت به زلالی ایمان و به زیبایی فرهنگت، سرشار از نور و امید گردد.