🌏بام دنیا؛ جایی که فقط افراد کور می‌توانند رانندگی کنند

در قلب آسیا، جایی میان کوه‌های سر به فلک کشیده و آسمانی که به زمین نزدیک‌تر از هر جای دیگر است، فلاتی گسترده شده به نام بام دنیا؛ همان فلات تبت.
اینجا جایی‌ست که زمین از آسمان فاصله‌ای ندارد، اما زندگی در آن آسان نیست. اکسیژن کم، بادهای سرد و تابش تند خورشید، نفس کشیدن را دشوار می‌کنند.
در شرق این فلات، جاده‌ی پامیر قرار دارد؛ یکی از مرتفع‌ترین جاده‌های بین‌المللی جهان با ارتفاعی حدود ۴۶۵۵ متر. در این ارتفاع، حتی آب زودتر می‌جوشد و نقطه‌ی جوش آن به حدود ۸۵ درجه می‌رسد. رانندگی در چنین شرایطی، تجربه‌ای است میان آسمان و زمین.

اما آنچه این مسیر را واقعاً ترسناک می‌کند، مناظر شگفت‌انگیز و خشن کوهستان است. راننده‌ها وقتی در پیچ‌وخم‌های این جاده بالا می‌روند، با کوه‌هایی روبه‌رو می‌شوند که گویی از دل سیاره‌ای دیگر برخاسته‌اند. ارتفاعات عظیم و پرتگاه‌های بی‌انتها چنان دیدنی و تکان‌دهنده‌اند که بسیاری از راننده‌ها بی‌اختیار به تماشای آنها خیره می‌شوند و تمرکز رانندگی را از دست می‌دهند.

به همین دلیل، مردم محلی با طعنه و طنزی تلخ می‌گویند:
> «اینجا فقط افراد کور می‌توانند رانندگی کنند!»

زیرا تنها کسی که چشمش فریب زیبایی و هراس این مناظر را نمی‌خورد، می‌تواند با آرامش فرمان را در دست بگیرد. در این ارتفاع، دیدن می‌تواند خطرناک‌تر از ندیدن باشد.