می‌دونی فرق تو با بقیه چیه؟
بقیه میان و می‌رن… ردپا می‌ذارن، یا گاهی زخمی.
اما تو، بی‌هیچ سروصدایی اومدی و یه‌جوری توی رگ‌هام جاری شدی که دیگه هیچ‌وقت نمی‌تونم نبودنتو تصور کنم.
تو اعجازِ خاموشی هستی که منو دوباره زنده کرد.»