آدمـ هاۍِ امروز ، دفتر خاطـرات ندارنـد...
درد دل هـا ، مجازۍ شده ، ما درد دل هایمـان را براۍِ همـ "پست" مۍڪنیمـ...
ما حرف هایمـان را تـوۍِ صفحـات چتِ عزیزترین هایمـان مۍ نویسیمـ و به در و دیوارش عڪس و شعر و نوشته هـاۍ قشنگ مۍ چسبانیمـ...
دفتـرِ خاطراتِ آدمـ هـاۍِ امـروز ، یڪ صفحه ۍ لمسۍِ چنـد اینچـۍ است،با ڪوله بارِ سنگینۍ از حسرت و حرف و خاطره هاۍِ تایپ شده ...
قبل تـرهـا ، براۍ فراموشۍ ، دفترهـاۍِ خاطراتمـان را سر به نیست مۍ ڪردیمـ ...
این روز هـا ولۍ ، هر بار ڪ ڪمـ آوردیمـ ؛ مۍ افتیمـ به جـانِ سوابقِ چت هایمـان ...
و ڪسۍ چه مۍ دانـد چه اندازه درد دارد ، بعضۍ از همین سر به نیست ڪردن هاۍِ بۍ بازگشت...
در روزگـارۍ ڪ آدمـ ها در یڪ پروفایل خلاصه مۍ شونـد و فراموش ڪردنشان به یڪ لمسِ چند ثانیه اۍ بند است...
آدمـ هـاۍِ وفادارۍ نیستیمـ،
زود دل می بندیمـ، و زود فراموش مۍ ڪنیمـ ...

ڪاش_در_دورانِ_همان_دفتر_خاطره_هاۍِ_قفلی_جا_مانده_بودیم
#عاشقانه
#خاصترین