غزل: تکه تکه

غزل شد آنچه نوشتم به دلربای خودم
هر آنچه جمله ندارد غزل برای خودم
قسم به آن کلماتی که حلقه بسته به چشم
که اشک تبصره دارد ز تکه‌های خودم
که چیست راز مگو یا زبان عشق کجاست
برای داغ سکوتم خودم فدای خودم
به او که در دل من ریشه کرده است بگو
به جستجوش رسیدم به ردپای خودم
سرای عشق که آخر، تنی تهی است نخست
و پر شدن ز تمام کسی ورای خودم
دلی که توی دلم نیست یک نشانه به توست
که دورم از تو اگر هم، دلم بجای خودم

مهرشاد علی‌زاده

#مهرشاد_علیزاده
#غزل
#دکلمه
#عاشقانه
#عشق
#تنها
#عاشق
#شعر
دیدگاه ها (۴)

وطنم آغوش توست

دنیای وارونه

شاعر و دکلماتور: مهرشاد علیزاده

غزل: مبهوت

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط