اسپرِسو (Espresso) گونه‌ای قهوهٔ غلیظ است که در اوایل قرن بیستم در تورین ایتالیا ابداع شده‌است. اسپرسو با عبوردادن آب نزدیک به نقطۀ جوش، با فشار بسیار از میان پودر قهوه تهیه می‌شود. اسپرسو یک قهوه دارای غلظت بالاتری از مواد محلول و معلق جامد است. اسپرسو بیشتر به‌وسیلهٔ دستگاه اسپرسوساز عصاره‌گیری می‌شود.

اسپرسو را لوییجی بتزرا، صاحب یک شرکت تولیدی در سال ۱۹۰۳ اختراع کرد. ایدهٔ او وارد کردن فشار به فرایند دم‌کردن قهوه بود که زمان لازم برای دم‌کشیدن قهوه را کاهش می‌داد. او نام دستگاه جدیدش را ”دستگاه قهوهٔ اسپرسو” گذاشت. اسپرسو در ایتالیایی به معنای سریع است.

میزان کافئین موجود در اسپرسو در واحد حجم از سایر نوشیدنی‌ها بیشتر است و به این دلیل هم هست که بیشتر در مقیاس‌های کوچک سرو می‌شود. یک اسپرسو ۶۰ میلی‌لیتری دارای ۸۰ الی ۱۵۰ میلی‌گرم کافئین است درحالی‌که یک قهوه معمولی با حجم ۲۴۰ میلی‌لیتر داری ۹۵ الی ۲۰۰ میلی‌گرم کافئین است.

همچنین مصرف همزمان این قهوه با نوشابه انرژی‌زا به دلیل مقادیر زیاد کافئین می‌تواند فرد را دچار تپش قلب و استرس کند.

قوری موکا (موکاپات) و دستگاه اسپرسوساز مهم‌ترین ابزارآلات برای تهیه این نوشیدنی می‌باشند.

قهوه باید در محیطی تاریک، خنک و خشک نگهداری شود. یخچال و فریزر ابداً محل مناسبی برای نگه‌داری قهوه نیست؛ مگر این‌که دمای محیط کافه بالای ۲۷ درجه سانتی‌گراد باشد.

#قهوه #اسپرسو #موکاپات #کافئین #اسپرسو_ساز #اختراع #ایتالیا #علمی #دانستنیها #غذای_ملل #کافه #نوشیدنی