در صحنه‌ای دلخراش، مادری سودانی کودکان خردسالش را در آغوش گرفته و تلاش می‌کند آن‌ها را از صدای تیراندازی محافظت کند.

مادری که سپری انسانی در برابر ماشین نسل‌کشی تبدیل شده است.

این ترسی که امروز کودکان را آزار می‌دهد، با خاموش شدن گلوله‌ها از بین نخواهد رفت.
این ترس مانند سایه‌ای سنگین باقی خواهد ماند، بر رویاها و رفتارهای آن‌ها تأثیر می‌گذارد و اگر زنده بمانند زخم‌های روانی عمیقی بر جای می‌گذارد که تا پایان عمر همراهشان باشد