پاسخ به یادداشت زیدآبادی سردرگمی اصلاح طلبان در معمای خ

🔰پاسخ به یادداشت زیدآبادی/ سردرگمی اصلاح طلبان در معمای خودساخته

🔹احمد زیدآبادی، روزنامه نگار اصلاح طلب در بخشی از یادداشت امروز خود در روزنامه هم میهن ضمن ابراز نگرانی از احتمال پاسخ اسرائیل به حمله احتمالی ایران، درمورد چگونگی عملیات انتقامی از سوی ایران معمایی طرح کرده است: «معما این است که چگونه میتوان از اسرائیل انتقام گرفت اما زمینه‌ساز گسترش جنگ هم نشد؟ نه در تهران و نه در هیچ نقطە‌ی دیگری از جهان، پاسخی به این پرسش داده نشده است. از این رو، شاید تأخیر در عملیات تلافی‌جویانه مربوط به همین معضل باشد».

🔹او سپس رو به سوی نظام می‌کند و تقصیرها را به گردن کسانی می‌اندازد که خواهان پاسخ فوری و قاطع ایران به رژیم صهیونیستی هستند و مینویسد: «پدیدە بغرنج این است که به محض وقوع حادثه‌ای در حوزە داخلی و خارجی، جمعی از افراد به ظاهر عادی جامعه که پنداری خود را تنها صاحب کشور و نظام میدانند، بدون هیچ درنگی، خواستار اشد برخورد با عامل یا عاملان آن حادثه میشوند».

🔸در پاسخ به معمای اول جناب زیدآبادی باید یادآوری کنیم که هر زمان ایران دست به پاسخ بازدارنده در مقابل اسرائیل زد، دوستان آقای زیدآبادی و ای بسا خود ایشان سر ناسازگاری برداشتند و این همان چیزی است که سران رژیم روی آن حساب باز کرده‌اند.

🔸 آقای زیدآبادی و دوستانشان با سنگ اندازی در مسیر اقدامات بازدارنده ایران و تلاش برای هراسان کردن افکار عمومی زیر سایه جنگ، خواسته یا ناخواسته پازل رژیم صهیونیستی را تکمیل می کنند تا جایی که رژیم صهیونیستی جرأت کرده دست به جنایتی بزند که برای آقای زیدآبادی معما شده است.

🔸ترور مهمان عزیز ما در خانه ما، معلول آن است که امثال آقای زیدآبادی پس از هر جنایت اسرائیل، قلم به دست گرفته و بر لزوم خویشتن داری و عدم افزایش تنش نوشتند، تا شاید دست و پای فرماندهان میدان بلرزد. با این حال این تردیدافنکی ها اگرچه خللی در تصمیم فرماندهان ما ایجاد نکرده و نمی‌کند اما بنا به تعبیر صهیونیست‌ها که گروهی از اصلاح طلبان را سرمایه‌های اسرائیل و خط مقدم آن رژیم نامیدند، احتمالا این توهم را به سران رژیم صهیونیستی القا می کند که عده ای در داخل ایران مانع انتقام خواهند شد.

🇮🇷تحلیل سیاسی و جنگ نرم