من یه مُرده‌م که زندگی دارم...

من حواسم همیشه پرتِ توئه
آره من مردِ بی‌حواسِ توام
عاشقم، مبتلام، دیوونه‌م
من یه‌لحظه از انعکاس توام
تو تمامِ جهان برای منی
من نخِ دکمه‌‌ی لباسِ توام
.
ردشدن از تو سختْ آسونه
تو همیشه پُل صراطِ منی
من پناهنده‌ام‌ به آغوشت
آخرین قایق نجاتِ منی
صددفه هِی مرور کردم و باز
بهترین جای خاطرات منی!
.
من به زیبایی تو مشکوکم
شک به زیبایی تو زشته برام
من بمونم؟ برم؟ تو چی می‌خوای؟
انتخابِ تو سرنوشته برام
شک نداری جهنمه دنیا
شک نکن باتو که بهشته برام
.
من یه شعرم نشسته رو لب‌هات
من یه شهرم برای اِشغالت
من یه دستم که مونده توو موهات
من یه عطرم که رفته از شالت
من یه روحم همیشه پشتِ سرت
بعد مرگ‌م میام دنبالت!
.
باتو، تنها تو، کلّ دنیا تو
رو تو حسِ یه‌دندگی دارم
هیچِ دنیامو مرگ پر کرده
من یه مُرده‌م که زندگی دارم
کاش می‌شد بگم: تو هم منو دوست...؟!
کاش می‌شد تو هم بگی: دارم.

#احمد_امیرخلیلی
دیدگاه ها (۱)

ای یار جفا کرده‌ی پیوند بریدهاین بود وفاداری و عهد تو ندیدهد...

سیظل مکانه فارغا و فراغه اجمل الحاضرین... جایش خالی خواهد ما...

حرف دوم کسی که حرف اولش دروغ بوده را چطور باور کنیم؟

از درون سیه توست جهان چون دوزخ

آیدل من ( در خواستی )پارت ۲۳شوگا: آره .. شماها دنبال چی هستی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط