می دانی عشق یعنی چه دلبرجان

می دانی عشق یعنی چه دلبرجان؟
مثلا خیلی دلخور باشی زنگ بزنی و غُر زدن هایت را سرَم خالی کنی، هی بگویی ، هی بگویی و آنقدر سرم با عصبانیت عاشقانه داد بزنی که چرا فلان؟ چرا بهمان؟
من هم سکوت کنم و چیزی نگویم!
ادامه بدهی و از پشت خط مرا ببندی به فحش های عاشقانه، من هم زیرلب بخندم و باز سکوت کنم...

داد بزنی و بگویی: مگر با تو نیستم لعنتی؟ ها؟
نمی شنوی که چقدر از دست تو ناراحتم؟

و من آرام بگویم: تمام حرف هایت را شنیدم اما،
حواسم رفت پیش صدایت دلبرجان...
نوش جانم همه غر های عاشقانه ات عزیز من...
صدایت که به گوشم میخورد انگار کنار بتهوون نشسته ام و دارد زیباترین نتهایش را در گوشم می نوازد...همین قدر دلنشین و قشنگ...
من وسط دعواهایمان فقط به یک چیز فکر می کنم!
حرفی نزنم و نرنجی از من...

که دوستت دارم، که دوستت دارم!