آفرینش شگفت انگیز فرشتگان

زیدبن‌وهب گوید: از حضرت علی علیه السلام درباره‌ی قدرت خدای بزرگ سؤال شد. پس آن حضرت برخاست و خطبه خواند و حمد و ثنای الهی را به جا آورد. بعد از آن فرمود: «خدای تبارک و تعالی دارای فرشتگانی است که اگر یکی از ایشان به سوی زمین فرود آید، زمین به جهت بزرگی خلقت و بسیاری بال‌هایش، گنجایش او را ندارد. و برخی از ایشان آن چنانند که اگر جن و انس را مکلف به توصیف او کنند، به خاطر فاصله‌ی زیاد بین مفاصلش و زیبایی ترکیب صورتش نخواهند توانست.
و چگونه از فرشتگانش وصف شود، کسی که ما بین دوش‌ها و نرمه گوش‌هایش هفتصد سال راه هست.
و از جمله‌ی ایشان کسی است که افق آسمان را با یک بال از بال‌هایش با قطع نظر از بزرگی بدنش می‌بندد و پر می‌کند.
و از جمله‌ی ایشان کسی است که آسمان‌ها تا کمر اوست. و از جمله‌ی ایشان کسی است که پایش بر چیزی قرار و آرام ندارد، بلکه در هوای زمین‌های پائین‌تر ایستاده و عمق زمین‌ها تا زانوهای اوست.
و از جمله‌ی ایشان کسی است که اگر همه‌ی آب‌ها در گودی انگشت ابهامش ریخته شود، گنجایش آن را دارد. و از جمله‌ی ایشان کسی است که اگر کشتی‌ها در اشک‌های چشم‌هایش انداخته شوند، رودهای بسیار روان گردد، پس بزرگ است خدایی که بهترین آفرینندگان است!. (مؤمنون/۱۴)».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۳۸۰
التوحید، ص۲۷۸/ نور الثقلین