دارا جهان ندارد سارا زبان ندارد
بابا ستاره‌ای در هفت آسمان ندارد

کارون ز چشمه خشکید ، البرز لب فروبست
حتی دل دماوند آتشفشان ندارد

دیو سیاه دربند آسان رهید و بُگریخت
رستم دراین هیاهو گرز گران ندارد

روز وداع خورشید زاینده رود خُشکید
زیرا دل سپاهان نقش جهان ندارد

برنام پارس دریا نام دگر نهادند
گویی که آرش ما تیروکمان ندارد

دریای مازنی‌ها برکام دیگران شد
نادر ز خاک برخیز میهن جوان ندارد

دارا کجای کاری دزدان سرزمینت
بر بیستون نویسند دارا جهان ندارد

آئیم به دادخواهی فریادمان بلند است
اما چه سود اینجا نوشیروان ندارد

سُرخ و سپید و سبز است این بیرق کیانی
اما صد آه و افسوس شیر ژیان ندارد

کو آن حکیم توسی شهنامه‌ای سُراید
شاید که شاعر ما دیگر بیان ندارد

هرگز نخواب کوروش ای «مهرآریایی»
بی نام تو وطن نیز نام و نشان ندارد

«سیمین بهبهانی»


#تاریخ_تمدن_جهان