بارش الماس در نپتون

بارش الماس در نپتون
و در برخی از سیارات منظومه شمسی
مشتری، زحل، اورانوس، نپتون

منشاء این الماس‌ها متان است، با توجه به فشار و حرارت درونی زیاد در این سیارات مولکول‌های متان ابتدا مى شکنند و به اتمهاى کربن و هیدروژن تبدیل مى شوند. سپس اتمهاى کربن به هم مى پیوندند و الماس را مى سازند. این الماس‌ها تحت تاثیر جاذبه سیاره به صورت بارانى از کریستال فرود آیند. خود

"دومینیک کراوس" فیزیکدان موسسه هلمهولتز-زنتروم درسدن-روسندورف در آلمان گفت: ما اکنون یک رویکرد جدید بسیار امیدوارکننده براساس پراکندگی اشعه ایکس داریم. آزمایش‌های ما پارامترهای مهم مدل را ارائه می‌دهد که در گذشته عدم اطمینان گسترده در مورد آنها وجود داشت.

وی افزود: در مورد غول‌های یخی، ما اکنون می‌دانیم که کربن وقتی از ترکیبات هیدروکربنی جدا می‌شود، تقریباً به طور انحصاری به الماس تبدیل می‌شود و یک شکل انتقالی سیال نمی‌گیرد.
همچنین بارش الماس در اورانوس