کجای جهان بگذارمت

#کجای جهان بگذارمت
تا زیباتر شود آن‌جا؟

ستاره‌به‌ستاره
به جادوی ذهن و بال شهاب
گردانده‌ام
کاکل گل‌بویت را

به هر ستاره
تاری داده‌ام
طرّه‌ای به هر منظومه
به هر کهکشان دسته‌ای
به کیهان
عطری داده‌ام
که می‌گردد گیج
گرد خویش.

کوچه‌به‌کوچه رفته‌ام
شهربه‌شهر.

دیار‌به‌دیار
نامت را
به‌ یاد هر پنجره آورده‌ام
به‌ یاد هر چارراه
به‌ یاد هر بندر
و فرودگاه.

تا نظام یافته
آشنایی‌ها
نظام یافته
تپش‌ها
و جهانی شده
زبان اندوه.

برگ‌به‌برگ
برده‌ام طراوت رخ‌سارت را
ــ با بال پروانه و تار موی نسیم ــ
درخت‌به‌درخت
و جنگل‌به‌جنگل.
و سبزینه‌ی جانت را
قسمت کرده‌ام
میان خشک‌های جهان
تا جان یافته باشد هر چیز
و ایستاده باشد هر چیز
کمربسته
برابر بلندای خرّمت.

کجای جهان بگذارمت
تا زیباتر شود آن‌جا؟

برگ‌به‌برگ و ساقه‌به‌ساقه
به‌ باغ‌های جهان داده‌ام
نامت را.
و چشمانت را
به آسمان داده‌ام
تا ببینی مرا هم
که نمی‌بینم جز تو را
با هزار چشم و هزار ستاره‌ی مساماتم...
#بینظیر