حس می‌کنم چیزی به زندگی بدهکار نیستم چرا که بهترین و سخت‌ترین لحظات را لحظه به لحظه و به تمامی زندگی کرده‌ام.
زندگی درد را به من شناساند عشق را به من آموخت، شور و شیدایی خلاقیت را به من داد.
و به من باوراند که سهم انسان از خوشبختی به اندازه عشقی است که ایثار می‌کند.
باور دارم که من نقاشی را انتخاب نکردم، نقاشی مرا انتخاب کرد.
من دیگر نقاشی نیستم بلکه خود نقاشی شده‌ام و این پاداش من از زندگی است.