از شنیدن این فاجعه اگه بمیریم جای تعجب نداره...

اول تعجب می کنی بعد بغض گلوتو خفه میکنه‌.دلت میخواد میمردی و این چیزها رو نشنوی یا این روزهای سیاه و چرک رو نبینی.به همه کسایی که باعث حال امروز ما هستن فش میدی و قلبت از شدت درد ترک برمیداره ولی ما فردا همه چیز رو فراموش می‌کنیم و انگار نه انگار که هم نوع ما تو چه فلاکتی زندگی میکرد،
احساسش چی بود وقتی برای زنده موندن بچه اش تنشو اجاره می‌داد...