بعضی آدم ها خیلی زود بزرگ می شوند
بعضی آدم ها خیلی آهسته …
بعضی آدم ها هرگز کودکی نمی کنند
و بعضی آدم ها هیچ وقت بزرگ نمی شوند …

هر روز صبح که بیدار می‌شویم، یک خلأ بزرگ را در کنار خود حس می‌کنیم. یادآوری صدا و خنده‌ی پدر، به صورتی شیرین و تلخ در یاد ما زنده می‌شود. با هر قدمی که پیش می‌رویم، احساس می‌کنیم که باید قوی‌تر از قبل باشیم و از این به بعد، بار زندگی را به دوش بکشیم.

اما بزرگ شدن زودهنگام به ما آموخته است که زندگی چقدر ارزشمند است. ما یاد گرفته‌ایم که لحظه‌ها را غنیمت بشماریم و عشق را در هر فرصتی شکار کنیم. به یاد پدرانی که دیگر در کنار ما نیستند، ادامه می‌دهیم و با افتخار داستان آن‌ها را به نسل‌های بعدی منتقل می‌نماییم.

به هر یادآوری، به هر لحظه‌ای که برایش دلتنگیم، به زندگی ادامه می‌دهیم. زیرا عشق پدر هیچ‌گاه محو نمی‌شود و همیشه در قلب‌های ما زنده خواهد ماند. این مسیریست پر از درد و در عین حال، پر از امید و درس‌های ارزشمند.✨
@edi.bnd