سوره القمر قاری اسلام صبحی

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ [9]
فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ [10]
فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُنْهَمِرٍ [11]
وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ [12]
وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ [13]
تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِمَنْ كَانَ كُفِرَ [14]
پيش از اينها قوم نوح تكذيب كرده بودند. بنده ما را تكذيب كردند و گفتند: ديوانه است. و به دشنامش راندند. (9)
و پروردگارش را خواند: من مغلوب شده‌ام، انتقام بكش. (10)
و ما نيز درهاى آسمان را به روى آبى كه به شدت مى‌ريخت گشوديم. (11)
و از زمين چشمه‌ها شكافتيم تا آب به آن مقدار كه مقدر شده بود گرد آمد. (12)
و او را بر آن كشتى كه تخته‌ها و ميخها داشت سوار كرديم. (13)
زير نظر ما روان شد. اين بود جزاى كسانى كه كفر ورزيدند. (14)
#قران #تلاوت #اسلام_صبحی #القمر #الله