قاقُم معرب کاکُم پارسی (نام علمی: Mustela erminea) جانوری از خانواده راسوها و بومی بخش‌های شمالی اوراسیا و آمریکای شمالی است. قاقم نسبت به راسوی کوچک کمی بزرگ‌تر است و دم بلندتری دارد که انتهای آن تیره است.

نام ارمینه (/ˈɜːrmɪn/) برای گونه‌های جنس Mustela، به‌ویژه استوات، در پوشش زمستانی سفید خالص یا خز آن استفاده می‌شود. خز ارمینه در قرن پانزدهم توسط پادشاهان کاتولیک مورد استفاده قرار می‌گرفت که گاهی از آن به عنوان شنل موتزتا نام می‌برند.

در داستان‌های شاهنامه نخستین شکار قاقم برای بهره‌گیری از پوست آن به هوشنگ نسبت داده شده‌است.

در قدیم در زبان فارسی پوست قاقم که با دم باشد را «قاقم انگشت‌نما» می‌نامیدند زیرا قسمت دم در این پوست به شکل انگشت دیده می‌شود. دم داشتن خز قاقم نشانه اصالت آن بود.

در ادبیات فارسی قاقم نشانهٔ سپیدی رنگ است چنان‌که قاقم‌نما به معنی سپید نما، قاقم‌عارض به معنای سپید چهره و قاقم‌پوش در معنای سپیدپوش به‌کار رفته‌است.

#جانوران #حیوانات #قاقم #شاهنامه #راسو #خز #حیات_وحش #ادبیات_فارسی