عاشقانه

جز نام تو هرگز نکنم باز لبم را
جز شهرت خوب تو نگویم لقبم را
خوب است که بی‌ خواب ترین فرد زمینم
تا با غم عشق تو کنم صبح شبم را
بر حال خرابم تو اگر نسخه نپیچی
درمان که کند خستگی و درد و تبم را
ای دوست بیا و بده از گنج وجودت
اندازه دلتنگی من از طلبم را
خوشحالم از این روی که با عشق نمایم
تقدیم به تو این غزل منتخبم را