ما آدم ها همیشه باید با خودمان تکرار کنیم

ما آدم ها همیشه باید با خودمان تکرار کنیم
تا یادمان بماند که جایگاه هر شخصی در زندگی‌مان باید در کدامین مدار باشد!
بعضی از افراد خورشیدند!
همانقدر وجودمان به وجودشان وابسته‌است!
اما نزدیکی زیاد با سوزش،
و دوری زیاد با یخ زدن و از بین رفتن مان برابر است!
برخی به ستاره ها می‌مانند که گاهی پیدا و گاهی ناپیدا هستند ...
و عده‌ای هم مانند ماه هستند!
دور و نزدیک بودنشان مهم نیست،
که حتی با وجود هزاران فرسخ دوری به تمام نقاط تاریک زندگی مان نور می پاشند
و برق وجودشان در لحظه‌به‌لحظه زندگی پیداست ...
و ما نباید حتی خودی ترین آدم زندگی‌مان را هم چنان لبریز از محبت کنیم
که با سر ریز شدنش،سوزش شدیدی همراه با؛ ای کاش و صد افسوس،به جان‌مان بیفتد،
نباید آنقدر فاصله‌مان را از هم زیاد کنیم که با غریبه آشنا بودن،سردی و سوزِ دوری و غریبی نابودمان کند!
نباید حالِ خوبمان را به وجود آدم‌های ستاره مانند زندگی بند کنیم
که با بود و نبودِ گاه و بی گاه‌شان،احوال ما را دگرگون کنند!
باید شش دونگ حواسمان را حتی از دورترین مسافت هم به آدم‌های ماه زندگی‌مان بدهیم،
که مبادا با محو شدن شان بین ابرهای سیاه رنگ روزگار،نبودشان حس شود و زندگی برای آدمی تیره و تار شود ...
باید هر فردی را در مدار استاندارد زندگی قرار دهیم
تا دور و نزدیک بودن هیچ کدام غیر استاندارد و بی کیفیت نباشد ...

#عاشقانه
#خاصترین