به خـودت رحم کرده‌ای تـا حالا؟
وسط یکی از آن جنگ‌های درونـی، در میانه‌ی دادگاهی که علیه خـودت برپا کـرده‌ای تا خـودت را به بـدترین مجازات محـکوم کنی، ناگهان دلـت لرزیده برای بی‌پـناه بودنـت؟

خـیلی هولناک است که آدم بـزرگ‌ترین مجازات‌کننده خـودش باشد؛ در حالی که از بیـرون و در ظاهر همه‌چیز آرام به‌نظر برسد. هیچکس هرگز از آن جـنگ‌های درونـی با خبر نخواهد شد. .

هیچکـس هرگـز نمی‌فهـمد که چه اتفاقی افتاد، چه‌چیزی شکـست و چه‌چـیزی ویـران شد، مگر خودت به وقـت شـفـقت بر خودت . ‌

آدم‌ها چطور چـیزی را از خدا می‌خواهند که حتی خودشان هم حاضـر به انجام دادنش برای خودشان نیستند؟