من همان شعر گمشدهام

من‌ همان‌ شعر‌ گمشده‌ام
که لابلای سطرهای کمرنگ چرکنویس هایت
به خواب عمیقی رفته‌ام
زمزمه کن مرا
و جان‌ ببخش‌ به‌ این‌
شعر فراموش شده
که نئشه بوسه های یواشکی بر قلم توست ...!


#فریبا_دادگر
#پست_جدید
دیدگاه ها (۱۲)

#پست_جدید #پروفایل

#پست_جدید #پروفایل #تکست_خاص

#پست_جدید #پروفایل

#پست_جدید #پروفایل

فرزانه صیاد

چند ده سال بعد شده. تنها در ساحل خلوت نوشهر قدم می زنی. با خ...

چپتر ۳ _ خیانتسکوتی سنگین روی اتاق افتاده بود. آن قدر سنگین ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط