باید بگویم که دوستداشتن تو برایم شبیه بارانهای نیمهی آ

باید بگویم که دوست‌داشتن تو برایم شبیه باران‌های نیمه‌ی آبان است، یعنی انگار از پیش وجود داشته و تا ابد هم ادامه خواهدداشت.
من نه می‌خواهم و نه می‌توانم و نه حتی به این فکر می‌کنم که دیگر دوستت نداشته‌باشم.
دوستت دارم بی آن که بخواهمت، و این رنج که هدیه توست، مرا همچنان که فرسوده می‌کند، زیبا نیز خواهدکرد.
چنان که بوسه‌های آفتاب نخست ناراستی‌های قامت آدم‌برفی را آب می‌کند و بعد او را میان دو بوسه‌ی گرم خواهد کشت.
من در دوست‌داشتن تو زندگی می‌کنم،
بومی علاقه‌ به تو هستم،
و در این قبیله‌ی یک‌نفره سرخوشم از این که آواز ناشنیده‌ای باشم برایت، حتی اگر نفهمی برای این که لبانت زمزمه‌ام کنند چه بیتابم.
به تماشاکردنت ادامه خواهم داد.
به لبخندزدن وقت دیدن اسمت روی مطب دکتری که هم‌نام توست اما مثل تو شفادهنده نیست و از نسخه‌های طولانیش ملال می‌روید.
به گرم شدن از شنیدن صدای تو در دوردست‌ترین جزایر ذهنم.

📌دنیا با همه قشنگی‌هایش معمولا چه جای مزخرفی است برای عاشقی کردن.
بخواب زن، به فردای دیدار و وسیع‌تر شدن دوری فکر نکن. خدای زنان عاشق هم بزرگ است...
.
.
.
بعضی از آهنگ ها هستند که آدم
دوست دارد برود یقیه یِ خواننده را بگیرد و بگوید: می شود دیگر نمک رویِ زخممان نپاشی؟
می شود هر چه که بوده را جلویِ چشمهایمان به تصویر نکشی لطفا؟
بعضی از آهنگ ها نامردند عزیز من...
آنقدر نامرد که وقتی پخش می شوند
آدم چند لحظه مکث می کند و تا به خودش می آید،خاطرات توی مغزمان شروع به رژه رفتن می کند...
اگر دلت گرفت...
اگر عزیزی داشتی که رفته و دیگر نیامده بیخیالِ آهنگ شو...
هر آهنگ گلوله ای است که مستقیم به مغزت شلیک میکند....
پ.ن؛ زود برگرد،دلم برات تنگ میشه ماه من!🙂💜
دوست دارم! شبت بخیر💜
💜01:01،1400/9/19
##